کار درمانی
کار درمانی برای کودکان و نوجوانان شکلی تخصصی از درمان است که هدف آن کمک به رشد، بهبود و حفظ مهارت های مورد نیاز کودکان و نوجوانان برای موفقیت در فعالیت های روزانه است.
کار درمانی برای کودکان و نوجوانان شکلی تخصصی از درمان است که هدف آن کمک به رشد، بهبود و حفظ مهارت های مورد نیاز کودکان و نوجوانان برای موفقیت در فعالیت های روزانه است. تمرکز بر ارتقای استقلال و مشارکت در زمینه های مختلف زندگی، مانند مراقبت از خود، مدرسه، بازی و تعاملات اجتماعی است. کاردرمانگران با کودکان و نوجوانانی کار می کنند که ممکن است چالش ها یا ناتوانی های مختلفی داشته باشند که بر توانایی آنها در انجام فعالیت های روزانه تأثیر می گذارد. این چالش ها می تواند شامل تاخیر در رشد، ناتوانی های جسمی، مشکلات پردازش حسی، ناتوانی های یادگیری، اختلالات رفتاری یا شرایط سلامت روان باشد.
مداخلات کاردرمانی برای هر کودک یا نوجوان بر اساس نیازها، اهداف و توانایی های خاص او طراحی می شود. درمانگران از تکنیک ها و فعالیت های مختلفی برای پرداختن به حوزه هایی مانند مهارت های حرکتی ظریف، مهارت های حرکتی درشت، پردازش حسی، ادراک بصری، توانایی های شناختی، خودتنظیمی، مهارت های اجتماعی و مهارت های مراقبت از خود استفاده می کنند.
فعالیت های جلسات کار درمانی
- فعالیت های مبتنی بر بازی برای ارتقای مهارت های حرکتی، هماهنگی و تعامل اجتماعی.
- فعالیت های یکپارچه سازی حسی برای کمک به کودکان با مشکلات پردازش حسی.
- فعالیت های حرکتی ظریف و دست خط برای توسعه و بهبود مهارت های دست و توانایی های نوشتن.
- فعالیت های شناختی برای تقویت حل مسئله، تمرکز و مهارت های سازمانی.
- آموزش مراقبت از خود برای تقویت استقلال در فعالیت هایی مانند لباس پوشیدن، تغذیه و نظافت.
- آموزش استفاده از فناوری برای کمک به کودکان در یادگیری و دسترسی به اطلاعات.
تفاوت های کار درمانی با فیزیوتراپی
کار درمانی و فیزیوتراپی دو رشته متمایز در حوزه بهبود عملکرد بدنی و روحی افراد هستند. در حالی که هر دو رشته بهبودی را هدف می گیرند، اما امکانات و روش های مورد استفاده آن ها متفاوت است. تفاوت های کار درمانی با فیزیوتراپی عبارتند از:
- هدف: هدف اصلی کار درمانی، بهبود عملکرد روزمره افراد است. این شامل دستیابی به مهارت های همه روزه مانند تغذیه، بهداشت شخصی، خود مراقبتی و مهارت های اجتماعی است. در حالی که هدف اصلی فیزیوتراپی، بهبود عملکرد بدنی از طریق استفاده از ورزش، تمرینات و تکنیک های فیزیکی است.
- رویکرد: کار درمانی به عنوان یک روش توانبخشی در نظر گرفته می شود. این به این معنی است که از طریق مشارکت فعال در حرکت، فعالیت و تمرین، افراد می توانند به بهبود عملکرد خود برسند. اما فیزیوتراپی بیشتر متمرکز بر ترمیم و بازسازی فیزیکی است و شامل استفاده از تمرینات و تکنیک های تقویتی است.
- نوع مشکلات: کار درمانی در عملکرد ایجاد شده توسط مشکلات روحی و عصبی، نقص عقلی و مشکلات توانبخشی استفاده می شود. در حالی که فیزیوتراپی بیشتر بر مشکلات فیزیکی مانند آسیب های عضلانی و مفصلی، بیماری های عصبی و مشکلات حرکتی تأکید دارد.
- روش های درمانی: در کار درمانی، روش های مختلف درمانی مانند تمرین درمانی و مشارکت در فعالیت های روزانه استفاده می شود. از طرف دیگر، فیزیوتراپی شامل تمرینات تقویتی و استقامتی، تکنیک های درمانی مانند ماساژ و الکتروتراپی و استفاده از وسایل توانبخشی مانند کامپیوترهای توانبخشی است.